زندگی چیست ؟ اگر خنده است چرا گریه می کنیم ؟

اگر گریه است چرا خنده می کنیم ؟ اگر مرگ است چرا زندگی می کنیم ؟

اگر زندگی است چرا می میریم ؟ اگر عشق است چرا به آن نمی رسیم ؟

اگر عشق نیست چرا عاشقیم ؟

فریادها مرده اند سکوت جاریست

تنها یی حاکم است می گو یند خدا تنهاست

ما که تنها نیستیم چرا تنهاییم ؟

تقصیر ما نیست که بر روی حرف هایمان نمی مانیم !

ما بر زمینی زندگی می کنیم که هر روز خودش را دور میزند !

دستمال کاغذی به اشک گفت :

قطره قطرات طلاست یک کم از طلای خود حراج می کنی ؟

عاشقم !

با من ازدواج می کنی ؟

اشک گفت :

ازدواج اشک و دستمال کاغذی !

تو چقدر ساده ای خوش خیال کاغذی !

توی ازدواج ما تو مچاله می شوی

چرک می شوی و تکه ای زباله می شوی

پس برو و بی خیال باش عاشقی کجاست ؟

تو فقط دستمال باش !

دستمال کاغذی دلش شکست گوشه ای کنار جعبه اش نشست

گریه کرد وگریه کرد و گریه کرد

در تن سفید و نازکش دوید خون درد

آخرش دستمال کاغذی مچاله شد مثل تکه ای زباله شد

او ولی شبیه دیگران نشد چرک و زشت مثل این آن نشد

رفت اگر چه توی سطل آشغال پاک بود و عاشق و زلال

او با تمام دستمال های کاغذی فرق داشت چون که در میان قلب خود

دانه هاه اشک کاشت...........

برو ای ترک که ترک تو سمتگر کردم

حیف از آن عمر که در پای تو من سر کردم

عهد پیمان تو با ما و وفا با دیگران

ساده دل من که قسم های تو باور کردم

تو شدی همسر اغیار و من از یار و دیار

گشتم آواره و ترک سر وهمسر کردم

زیر سر بالش دیباست تو را کی دانی

که من از خار وخس بادیه بستر کردم ؟

در ودیوار به حال دل من زار گریست

هر کجا ناله ی ناکامی خود سر کردم

در غمت داغ پدر دیدم و چون در یتیم

اشک ریزان هس دامن مادر کردم

ای بس شب به امیدی که زنی حلقه به در

دیده را حلقه صفت دوخته بر در کردم

شهریارا به جفا کرده چو خاکم پال مال

آنکه من خاک رهش را به سر افسر کردم